In ons dagelijks denken en handelen zijn we ons vaak maar deels bewust van de diepere lagen die ons verbinden. De Britse denker Gregory Bateson liet ons zien hoe mensen op één niveau afgesplitst kunnen raken – vastzittend in patronen van denken, waarnemen en handelen – terwijl er op een dieper niveau nog altijd verbinding bestaat. Zelfs wanneer we gevangen lijken te zitten in herhalende conflicten of blinde vlekken, is er onder die oppervlakte een veld van verbondenheid dat blijft bestaan.
Robert Dilts, een leerling van Batesons werk, bouwde hierop voort door verschillende concepten te ontwikkelen, zoals de logische niveaus van leren, het verbonden veld en het begrip van double binds – situaties waarin mensen vastzitten in tegenstrijdige boodschappen zonder een duidelijke uitweg.
Deze inzichten sluiten prachtig aan bij de 3DMens-filosofie. Ook wij gaan uit van het idee dat mensen niet simpelweg op één niveau functioneren, maar bewegen binnen meerdere lagen: hun persoonlijke geschiedenis (verleden), hun huidige interacties (heden) en hun aspiraties en potentieel (toekomst). Binnen deze lagen kan iemand vastlopen op één dimensie, terwijl er op een andere dimensie beweging of verbinding mogelijk is.
Denken in velden van relaties is daarin essentieel. Net als Bateson benadrukken wij dat samenwerking niet simpelweg gaat over losse individuen, maar over de dynamiek tussen mensen – over het “veld” dat zij samen vormen. In een team, een organisatie of een gemeenschap gaat het niet alleen om de afzonderlijke bijdragen, maar om de manier waarop relaties ontstaan, botsen, herstellen en verdiepen.
Condities voor leren en veranderen richten zich daarom niet alleen op gedrag (de bovenste laag), maar ook op onderliggende waarden, identiteit en verbondenheid. Vanuit 3DMens creëren we ruimte om bewust te worden van die lagen: waar botsen patronen? Waar is nog verbinding? Waar kan een kleine verschuiving een veld openen waarin mensen weer kunnen groeien en samenwerken?
De natuurlijke symbiose van al het leven, zoals Bateson het benoemde, weerspiegelt zich in de kern van onze filosofie. Mensen zijn geen geïsoleerde wezens die hun weg moeten forceren, maar levende knooppunten binnen grotere netwerken van betekenis. Leren, samenwerken en samenleven vragen om het respecteren van die onderlinge afhankelijkheid en om het scheppen van condities waarin deze verbondenheid kan worden gevoeld en versterkt.
Kortom: waar mensen lijken vast te zitten, is onder de oppervlakte vaak nog een krachtig verbonden veld aanwezig. De kunst – en de opdracht – is om dat veld opnieuw toegankelijk te maken. Dat is de beweging die 3DMens steeds weer begeleidt: van afgescheiden naar verbonden, van stagnatie naar groei.
